

AFPERSERS
De gemeente Amsterdam lijkt ten alle tijden te opereren als een logge olietanker. Op het eerste gezicht simpel ogende procedures lijken standaard eeuwen te duren. Nooit wordt er een keer snel en efficient gehandeld…behalve als er wat te verdienen valt.
Wanneer je als ondernemer in Amsterdam aan de slag gaat dan ben je uiteindelijk toch altijd afhankelijk van derden; leveranciers, financiers en, behalve als je een windmolen op je dak hebt staan, de Nuons van deze wereld. Dit levert soms forse irritaties op, maar over het algemeen kunnen zaken, zo lang je betaald, vrij snel worden geregeld. Er is in onze mooie stad echter één instantie die er een ware sport van heeft gemaakt om ondernemers tot waanzin te drijven. Dit is de instantie die wij met zijn allen betalen en helaas allemaal, ondernemer of niet, van tijd tot tijd nodig hebben; dit is de gemeente.
STROPERIGE BUREAUCRATIE
Het lijkt bij deze rakkers, ondanks het feit dat ze er toch echt zitten om ons te helpen, nagenoeg onmogelijk om een beschaafd en intelligent persoon aan de telefoon te krijgen. Iets als ‘efficiency’ is ze al helemaal volledig vreemd. Zelfs het afhandelen van de meest simpele zaken kan zo maar maanden duren. Onderbezetting, drukte, en bezuinigingen zijn de vaak gehoorde excuses voor de stroperige bureaucratie die ze over onze stad uitsmeren. Behalve als er snel wat te verdienen valt. Dan is er opeens sprake van een geoliede machine die zijn weerga niet kent. Je zou voor de grap eens bij Spaklerweg moeten kijken hoe hard die ambtenaren kunnen werken als ze de burger een meijertje of vier uit de zak kunnen kloppen. Om de vijf minuten wordt er wel weer een auto van een of andere arme drommel naar binnen gesleept. Nee, dan duren de procedures niet maanden, sterker nog je moet dezelfde dag nog je auto komen ophalen en aftikken anders gaat de meter lopen. Jouw auto moet immers zo snel mogelijk plaats maken voor de auto van de volgende pechvogel die net een meter buiten het vak geparkeerd stond. Het is een gouden verdienmodel waar goed over is nagedacht. Ook de Amsterdammer op de fiets moet continue op zijn hoede zijn. Want wee je gebeente als jij je fiets bij een station in alle haast niet in het rek zet. Vijf minuten later wordt je fiets zonder enige vorm van waarschuwing op transport gezet. En ook hier geldt weer: betalen!
INBOEDEL OP STRAAT
Maar zelfs bij het uitdelen van boetes wordt er zorgvuldig gekeken hoe er zo snel en simpel mogelijk geld over de rug van de Amsterdammer kan worden verdiend. Zo kan je bijvoorbeeld geheel straffeloos je hele inboedel op straat gooien een dag nadat het grofvuil is opgehaald. Geen één ambtenaar die er werk van gaat maken om jou te achterhalen, veel te veel moeite. Nee alleen als er gelijk druk kan worden uitgeoefend wordt er tot actie over gegaan. Pak je namelijk de auto van iemand af die hiervan afhankelijk is voor zijn dagelijkse brood, dan kan je makkelijk belachelijk hoge bedragen eisen. Mensen kunnen geen kant op.
PARTICIPATIEMAATSCHAPPIJ
De afdeling die hier voor verantwoordelijk is binnen de gemeente heet handhaving. En daar waar de overheid vandaag de dag onder het mom van de participatiemaatschappij bijna alles weg bezuinigd van ouderenzorg tot politiebureaus, schieten deze gasten als paddenstoelen uit de grond. En hoewel ze al een aardig tijdje bestaan hebben wij nog nooit gehoord dat ze een keer aan handhaving deden toen dit echt gewenst was. In Amsterdam worden helaas nog steeds op straat bejaarden beroofd, homo’s mishandelt en vrouwen lastig gevallen maar nog nooit hoorden wij, in al die jaren, ook maar één verhaal van een handhaver die toen optrad. Dat mogen de Amsterdammers dan weer zelf opknappen. Wij willen dan ook voorstellen om in het kader van open en eerlijke communicatie de naam van deze afdeling te veranderen in AFPERSING. Wat dat is wat jullie doen, niets meer, niets minder.